Een gebed op Hervormingsdag

Hervormingsdag.

De dag dat Luther de kerk wilde veranderen,
maar geen nieuwe stichten.
En toch is dat gebeurd.

Zo heeft Jezus de Messiaanse belofte voor Israël
open willen maken voor de niet-Joden,
maar Hij heeft geen nieuwe godsdienst willen stichten.
En toch is dat gebeurd.

Zo hebben bijbelschrijvers
zoals de Psalmdichter (Psalm 56:9)
het opgenomen voor mensen met tranen,
mensen met pijn en verdriet,
en geen liedteksten voor de happy few willen schrijven.
En toch is dat gebeurd.

Waarom gebeurt er zoveel dat niet de bedoeling was?
En waarom gebeurt er zo weinig van wat geboden is?

Brood breken en delen.
… 5 procent van de wereld bevolking bezit meer dan alle anderen bij elkaar.

Samen drinken uit de beker
waarin de schuld van het vergoten bloed ingeschonken werd.
… Onze cultuur staat met de rug naar het lijden
en roept: “Kan ik er wat aan doen,
het is toch zeker mijn schuld niet?”

Waarom gebeurt er zoveel dat niet de bedoeling was?
En waarom gebeurt er zo weinig van wat geboden is?

Brood breken en delen.

De beker der schuld aannemen en leegdrinken.

Ervoor gaan stáán,
voor Uw Koningschap op deze wereld vol koninkrijkjes
waar hanen koning kraaien.

Vergeef ons onze schuld
en leer ons te leven.
Leer ons het sterven af, o Heer.

Leer ons
brood te breken en te delen, te delen, te delen.
En de beker van al dat vergoten bloed
te drinken.
Het lijden en de schuld daarvan niet langer weg te wuiven
maar deel te nemen aan de weg van het volk van Israël
en te beseffen dat Zijn bloed
over ons komen moet.

Er moet een gemeente zijn
in deze wereld
die niet mee roept in het koor der onschuldige blanke zielen
maar die de schuld op zich neemt
en draagt.

Ter verzoening.

Er moet een gemeente zijn
in deze wereld
waarvan de handen gaan staan
naar het delen
van gebroken brood.

Ter verzoening.

Amen