Vanmorgen een heel mediaspektakel. De dag kan niet meer stuk. De eerste prik. Camera’s ratelden. Minister De Jonge in alle staten. Omdat het ons wel heel erg duidelijk moet worden gemaakt dat dit is wat minister De Jonge zei: een Mijl-Paal.
Het begin van het einde. Het einde van de crisis, de coronacrisis. Ik begrijp dat uit overwegingen van het kabinet om Nederlanders ertoe te bewegen zich te laten inenten. Maar zelf vind ik het -puur feitelijk gezien- wat overmoedig. De natuur is veel grilliger dan wij dromen of denken. En of dit het einde van de problemen met een virus zal zijn is helemaal niet zo makkelijk te zeggen. Virussen muteren, bijvoorbeeld. Er liggen bovendien nog duizenden virussen te “wachten”, die, zolang we met zoveel mensen zijn en zo met dieren omgaan, genoeg kansen krijgen om over te springen van dier op mens.
En of we in september, het moment waarop De Jonge ons zo’n beetje de hemel op aarde belooft, er zoveel beter voorstaan dan nu, valt nog te bezien. Ik hoop het, maar ben er minder zeker van dan hij. En als de natuur zo wispelturig blijkt als zij in wezen is en dat nare gevolgen heeft voor mensen, en er dus een einde komt aan dit begin van het einde, de ballon van het wenkend perspectief doorgeprikt, dan zou ik hem graag nog eens aan deze begrijpelijke maar toch niet zo wijze peptalk bij dit prikfestijn willen herinneren…